Aktualności...
Międzynarodowy Miesiąc Bibliotek Szkolnych (MMBS)
- październik 2020 rok
Tradycje MMBS sięgają 1999 r., kiedy to Międzynarodowe Stowarzyszenie Bibliotekarstwa Szkolnego (International Association of School Libriarianship – LASL) zainicjowało obchody Międzynarodowego Dnia Bibliotek Szkolnych, które stało się okazją do zwrócenia uwagi na bibliotekę, pokazania jej oferty, dorobku, sprawności organizacyjnej oraz pozycji wśród uczniów.
Cele szczegółowe:
- zwrócenie uwagi środowiska uczniów, nauczycieli i rodziców na bibliotekę jako aktywną, widoczną agendę szkoły,
- podjęcie różnorodnych przedsięwzięć z uczniami dostosowanych na ich możliwości oraz zainteresowań,
- zapoznanie uczniów z działalnością Janusza Korczaka - literata, lekarza, pedagoga, który mówił dziecku: „(…) że jest dobre, że mądre, że potrafi …”,
- zapoznanie z fragmentami twórczości literackiej Janusz Korczaka,
- uświadomienie i przypomnienie uczniom praw człowieka (dziecka),
- kształtowanie wśród uczniów postawy szacunku wobec drugiego człowieka,
- rozbudzanie postawy twórczej,
- promocja młodych talentów.
„Na tropie książek patrona szkoły – Janusza Korczaka” – to hasło obchodów MMBS
w naszym Ośrodku. W ramach wydarzenia podjęte będą następujące działania:
- Lekcje biblioteczne: „Życie i twórczość Janusza Korczaka”.
- Wystawa książek poświęcona patronowi Ośrodka.
- Październik miesiącem głośnego czytania i słuchania fragmentów utworów J. Korczaka.
- Konkurs na gazetkę ścienną „Moda na książkę” – nawiązujący do wybranej książki, opowiadania, wiersza, bajki.
- Sesja fotograficzna „Z książką mi do twarzy”.
- Konkurs plastyczny „Moja szkolna biblioteka”.
- „Prawa dziecka” – przygotowanie i ekspozycja plakatów na głównym korytarzu szkolnym,
w internacie, przedszkolu.
Zachęcamy i serdecznie zapraszamy wszystkich uczniów do wzięcia udziału w tegorocznych obchodach MMBS.
Bibliotekarki szkolne
Kliknij w skrzynkę aby wyświetlić treść listu
z Ministerstwa Edukacji Narodowej
Wszystkich naszych uczniów, którzy przystąpili do egzaminu ósmoklasisty informujemy, iż w piątek 31 lipca będzie można odebrać zaświadczenia o egzaminie .
Zaświadczenie odbiera uczeń osobiście lub jego rodzice / prawni opiekunowie /.
Odbiór zaświadczeń w godz. 9.00- 14.00 – sekretariat szkoły.
- POZNAJ SWÓJ KRAJ - część 3 -
Usytuowane na terenie województwa lubelskiego Polesie to dwie krainy — Polesie Zachodnie i Wołyńskie. To pierwsze zachwyca urokami Pojezierza Łęczyńsko - Włodawskiego, natomiast drugie stanowi rozległą równinę, wśród której wznoszą się prastare garby z margli kredowych i piaskowców trzeciorzędowych.
Spokój i cuda przyrody
Osoby, które szukają wytchnienia po całym roku ciężkiej pracy lub nauki, na pewno znajdą tu coś dla siebie. Majestatyczne lasy Sobiborskie, Włodawskie, Sosnowickie i Parczewskie sprzyjają wyciszającym spacerom i gwarantują tak bardzo nam potrzebne zjednoczenie z naturą. A przyroda jest tu naprawdę zachwycająca. Potężne drzewostany, flora i fauna rzadko spotykana w innych regionach kraju, kojący zapach żywicy oraz specyficzny mikroklimat – wszystkie te elementy zbawiennie wpływają nie tylko na nastrój, ale także na zdrowie.
Z punktów obowiązkowych pobytu w tej części kraju wskazać możemy Poleski Park Narodowy „Perła Polesia" oraz Parki Krajobrazowe – Poleski, Sobiborski i Pojezierze Łączyńskie z 20 jeziorami. Woda jest w nich bardzo czysta, a plaże piaszczyste. Nie jest to rejon wyeksploatowany przez turystykę, dlatego nadal można tutaj poczuć się jak w dziewiczej krainie.
Atrakcje Poleskiego Parku Narodowego
Chcąc doświadczyć magii i niezwykłości tutejszych torfowisk, warto wybrać się na dłuższy spacer ścieżką dydaktyczną „Czahary”. Liczne drewniane kładki dają możliwość dotarcia do miejsc trudno dostępnych dla ludzkich stóp. Trasa oferuje liczne udogodnienia, takie jak wieże i platformy widokowe. Znajdujące się na szlaku bagno Bubnów to z kolei wspaniałe miejsce do podziwiania żurawi. Drewniane kładki przystosowane są dla osób niepełnosprawnych i wózków dziecięcych.
Ścieżka „Spławy" prowadzi wprost nad Jezioro Łukie, które jest największym zbiornikiem wodnym parku. Dzięki pływającemu pomostowi widokowemu obserwować można wspaniałe i nieraz bardzo rzadkie okazy ptactwa – w tym drapieżnego bielika. Po drodze natknąć się można na takich przedstawicieli fauny jak m.in. łosie, bobry, żółwie błotne, łabędzie nieme itd.
Poleski Park Narodowy to także wielka historia. Ścieżka „Obóz powstańczy", która ma swój początek w miejscowość Lipniak, zgodnie ze swoją nazwą prowadzi przez największy obóz Powstańców Styczniowych. Tablice edukacyjne informują zarówno o przebiegu powstania, jak i działaniu samego obozu. Ścieżka przechodzi tuż obok żeremia bobrowego. Jego czworonożni mieszkańcy są na tyle przyzwyczajeni do obecności turystów, że pozwalają się podglądać. Radzimy, tylko by uszanować nietykalność bobrów i nie zbliżać się do nich. Dzikie zwierzęta mogą zareagować impulsywnie na taki brak taktu.
Poleski Park Narodowy to również azyl dla żółwia błotnego – gada wpisanego do Polskiej i Europejskiej Czerwonej Księgi Zwierząt jako gatunek zagrożony całkowitym wyginięciem. Ośrodek Ochrony Żółwia Błotnego daje możliwość obserwacji tego niezwykłego stworzenia.
Włodawa
Jeśli chodzi o miasta i miasteczka, na pewno w pierwszej kolejności należy skierować się do Włodawy. Jest to urocze wielokulturowe miejsce na mapie wschodniej Polski.
We Włodawie przed laty w harmonii sąsiadowali ze sobą Polacy, Ormianie, Poleszuki (grupa etniczna zamieszkująca pierwotnie poleskie bagna), Żydzi, Ukraińcy i Białorusini. Płot w płot, gospodarstwo w gospodarstwo, drzwi w drzwi. Jeszcze przed drugą wojną światową największy procent mieszkańców Włodawy stanowili Żydzi. Pozostał po nich osiemnastowieczny Zespół Wielkiej Synagogi z XVIII wieku – jeden z najlepiej zachowanych zabytków kultury żydowskiej w Polsce (Muzeum - Zespół Synagogalny we Włodawie- https://www.muzeumwlodawa.pl/ ).
Uroki Jeziora Białego
Spragnionych bardziej letniskowych klimatów wysyłamy do Okuninki. Jest to wieś uwielbiana przez letników, którzy tłumnie przybywają nad Jezioro Białe. Jak to na Polesiu, plaże są czyste, a woda krystaliczna (jest to prawdopodobnie najczystszy akwen całego Pojezierza Łęczyńsko-Włodawskiego). Tutejsze kluby
i restauracje gwarantują idealną przerwę w poleskim wyciszaniu się.
Polesie – zielone ukojenie
Polesie to jeden z ostatnich regionów, w których poczuć można atmosferę dawnych czasów. Dziewicza przyroda, ruiny dworów szlacheckich, stare cmentarze, obiekty sakralne należące do różnych religii, ale także mieszkańcy, którzy nadal kultywują stare obyczaje, to elementy składające się na tutejszą atmosferę. Warto odwiedzić tę część kraju i wyciszyć się wśród cudów natury.
Źródła:
- POZNAJ SWÓJ KRAJ - część 2 -
Sudety
Siła Sudetów tkwi nie tylko w niezwykłych krajobrazach i ścieżkach idealnych dla zapalonych wędrowców, ale również w otaczających je tajemnicach. Turyści i poszukiwacze mocnych wrażeń przybywają tu, by przemierzać pasma górskie i kręte doliny, zwiedzać posępne warownie, ruiny zamków i piękne pałace, ale też eksplorować setki poniemieckich sztolni, fortyfikacji i bunkrów, które być może nadal skrywają poszukiwane od lat skarby. Sudety przynoszą wytchnienie i natchnienie – fundują nam aktywny relaks, poruszając jednocześnie wyobraźnię. Dajmy jej się porwać.
Dla poszukiwaczy tajemnic
Sudety to prawdziwa kopalnia tajemnic (również w dosłownym znaczeniu). Najsłynniejsze z nich związane są z historią nie tak odległą, bo sięgającą drugiej wojny światowej.
- Projekt Kriese
Masową wyobraźnię najintensywniej porusza nazwa Projekt Riese, za którą kryje się największy projekt górniczo-budowlany hitlerowskich Niemiec.
Ta monumentalna, choć szczęśliwie dla nas niedokończona inicjatywa dotyczy Gór Sowich oraz samego zamku Książ (a ściślej tego, co znajduje się pod nim). Prace prowadzono na obszarze kilkudziesięciu kilometrów kwadratowych! Dziś ogromna część podziemnych sztolni jest niedostępna dla zwiedzających. Uważa się, że część z nich (ta zupełnie odcięta od świata), kryje skarby i dzieła sztuki zwiezione z całej Europy, tajemniczą nazistowską broń, wyniki przerażających eksperymentów genetycznych, a nawet zaginioną bursztynową komnatę!
W 1995 r. otwarta została trasa w kompleksie „Rzeczka”, którą następnie w 2001 r. przekształcono w Muzeum Sztolni Walimskich. Turyści mogą również zwiedzać kompleksy Osówka i Włodarz.
- Miedzianka – miasto, którego nie ma
Miasteczko rozsławione przez książkę „Miedzianka. Historia znikania” Filipa Springera dziś nie istnieje. Z dawnych rzędów kamienic, dwóch kościołów, pałacu, rynku, karczm, sklepików i browaru pozostało dziś zaledwie kilka domów, jeden kościółek, zarośnięte hałdy, wyrobiska, stare sztolnie (bardzo niebezpieczne!) i średniowieczny krzyż. Prowadzona przez wieki, a nasilona po drugiej wojnie światowej gospodarka rabunkowa (zaraz po wojnie intensywnie wydobywano tutaj m.in. uran), doprowadziły do całkowitej ruiny miasta o 700-letniej historii, które w czasach swojej świetności uważane było za jedno
z najpiękniejszych na całym Śląsku.
Dla wędrowców
Szlakom w Sudetach moglibyśmy poświęcić kilka osobnych tekstów. Skupimy się jednak na kilku – naszym zdaniem najciekawszych. Zapraszamy do wspólnej wędrówki.
- Masyw Śnieżnika
Decydując się na taką wyprawę, należy dokonać pewnego wyboru, na przejście całego masywu w ciągu jednego dnia nie ma bowiem szans. Poza tym trasy prowadzące na Śnieżkę są raczej trudne. Do wyboru dostajemy zatem kilka opcji. Pierwsza z nich prowadzi nas z Międzygórza do schroniska „Na Śnieżniku” (1218 m n.p.m.). Tam zaplanować można dalszą podróż, na przykład zielonym szlakiem wprost na sam szczyt (1425 m n.p.m.). Alternatywną wyprawę z tego schroniska możemy odbyć czarnym szlakiem, którym wejdziemy wprost na Czarną Górę (1205 m n.p.m.). Szczególnie polecamy wizytę w Jaskini Niedźwiedziej (szlak żółty), najdłuższej jaskini Sudetów. Pieczara znajduje się w dolinie Kleśnicy, a o jej istnieniu wiemy od stosunkowo niedawna – odkryta została zupełnie przy okazji przez pracowników tamtejszego kamieniołomu marmuru w 1966 roku. Bilety wstępu najlepiej rezerwować z wyprzedzeniem. O ile zakup na miejscu jest możliwy, tak zainteresowanie obiektem jest naprawdę duże.
Startując z Karpacza trasą niebieską, miniemy świątynię Wang — ewangelicki kościół, który trafił tutaj w 1842 r. z miejscowości Vang w Norwegii oraz Samotnię — jedno z najstarszych schronisk w kraju (pierwsze wzmianki pochodzą z 1670 roku).
- Szlak Zamków Piastowskich
Amatorów historii nie trzeba długo przekonywać do marszu tym szlakiem. Jest on jednak również bardzo długi (150 km), zatem podzielenie go na etapy będzie dobrym pomysłem. SZP (zielony) prowadzi nas przez 15 zabytkowych obiektów. Po drodze odwiedzimy m.in. zapierający dech w piersiach zamek Książ (Wałbrzych) i posępne ruiny zamku w Bolkowie (miejsce słynnych festiwali gotyckiego rocka). Zamek w Książu kusi mnogością atrakcji, w tym szalenie popularnym nocnym zwiedzaniem – tylko dla gości o mocnych nerwach!
- Główny Szlak Sudecki im. Mieczysława Orłowicza (GSS)
GSS prowadzi nas przez ponad 440 km, przecinając m.in. Góry Izerskie, Karkonosze, Rudawy Janowickie, Góry Kamienne, Góry Sowie, Góry Bardzkie, Góry Stołowe, Góry Bystrzyckie, Góry Orlickie, Masyw Śnieżka (omijając jednak jego szczyt), Góry Złote, Przedgórze Paczkowskie i Góry Opawskie. Na taki spacer musielibyśmy poświęcić ok. 135 godzin! Nawet najambitniejszy trekkingowiec nie byłby w stanie pokonać takiej trasy bez postojów i kilku noclegów. Na to jednak potrzeba czasu, którym nie każdy dysponuje. GSS warto poznawać etapami, przeznaczając na to kilka kolejnych wizyt w tych przepięknych stronach.
- Góry Izerskie
Izery to góry, które nie wymagają specjalnej wprawy w trekkingu. Ten etap rozpoczynamy w Świeradowie Zdroju, a kończymy w Stogu Izerskim (1107 m n.p.m.). Stamtąd możemy zejść do Szklarskiej Poręby, poświęcając na to nieco ponad 4 godziny. Decydując się na wędrówkę przez Góry Izerskie, przejdziemy przez m.in. szczyt Łużec (1056 m n.p.m.), zwykle pokryty chmurami, zupełnie pozbawiony drzew Masyw Wysokiej Kopy (1114 m n.p.m.) i Wysoki Kamień (1058 m n.p.m.). Z tego ostatniego roztaczają się cudowne widoki na Karkonosze, Kotlinę Jeleniogórską, Śnieżkę, zamek Chojnik, Przełęcz Szklarską, Stóg Izerski i nieczynną kopalnię kwarcu Stanisław.
W kamieniołomie położonym na wysokości 1050 m n.p.m. wszelkie prace ustały na początku XXI wieku. Dziś stanowi on jeden z najbardziej spektakularnych punktów widokowych w całych Izerach. Bywalcy polecają wybrać się tutaj na rowerze – podjazd nie jest nadto wymagający, a niezapomniane wrażenia gwarantowane!
Wchodząc na szlak prowadzący przez Karkonosze (jego początek znajduje się w Szklarskiej Porębie) i kierując się w stronę szczytu Szrenica (1362 mn.p.m.), miniemy Wodospad Kamieńczyka (największy w Sudetach!). Jeżeli starczy nam siły na Śnieżne Kotły (1490 m n.p.m.), możemy odpocząć w schronisku „Odrodzenia”.
- Góry Stołowe
Ruszając z miejscowości Karłów w kierunku Błędnych Skał (852 m n.p.m.), dotrzemy do słynnego skalnego labiryntu. Jest on dość sporą atrakcją turystyczną, zatem nie ma co liczyć na samotny spacer. Nie oznacza to jednak, że można go sobie z czystym odpuścić. Dla takich widoków warto dokonywać małych poświęceń. Podobnie jak w przypadku Wielkiej Sowy jest to atrakcja biletowana.
Źródła:
- POZNAJ SWÓJ KRAJ - część 1 -
Już wkrótce wakacje. Czy będziecie chcieli pokonywać wymagające górskie szlaki czy wylegiwać się na rozgrzanej słońcem plaży? Czy będziecie odkrywać uroki wielkich miast czy relaksować się na zielonej łące? Może nie wszyscy macie pomysł na spędzenie wolnego czasu? Pomożemy Wam! Przygotowałyśmy informatory opisujące najpiękniejsze zakątki naszego kraju. Zapraszamy do lektury.
Bory Tucholskie — pieszo, na rowerze i kajakiem.
To właśnie tutaj, na terenie ok. 300 tys. ha, znajduje się kompleks borów sosnowych pełen typowej tylko dla tego rejonu flory i fauny, imponujących jezior, torfowisk oraz rzek. Utworzony w 1996 r. park narodowy to najmłodszy tego typu obszar w Polsce.
Szlaki Tucholskiego Parku Narodowego ( http://zpppn.pl/bory-tucholskie-park-narodowy-pl/park ) motywują do długich spacerów lub wypraw rowerowych. Ponad 76 km dróg i ścieżek wśród cisów, grabów i dębów, nad brzegami jezior i rzek sprawia, że nawet najbardziej wybredny wędrowiec nie będzie narzekał na nudę. Co istotne to właśnie tutaj zachowały się resztki pierwotnej puszczy!
Zachęconym do aktywnego spędzania wolnego czasu proponujemy Kaszubską Marszrutę, czyli sieć szlaków na terenie powiatu chojnickiego. To 164,88 km świetnie oznakowanych szlaków rowerowych, 12 specjalnie przygotowanych miejsc na postój, 5 malowniczych kładek nad potokami, jarami i potokami, a nawet most zwodzony w miejscowości Małe Swornegacie. Po drodze rozstawiono 42 tablice informujące o lokalizacji oraz okolicznych atrakcjach. Wędrowcy do wyboru mają: szlak czerwony biegnący przez miejscowości Charzykowy, Swornegacie, Brusy i Czersk; szlak zielony łączący Chojnice, Mylof (z XIX wieczną zaporą schodkową), Brusy i Męcikał; szlak żółty między Charzykowami, Męcikałem, Rytlem i Czerskiem oraz szlak czarny między Konarzynami, Zieloną Chociną, Chocińskim Młynem i Konarzynami.
Miłośnicy wodnych atrakcji z radością skorzystają z uroków spływów tratwami w Wierzchowie lub spływów kajakowych organizowanych na Wdzie (zwanej inaczej Czarną Wodą) i Brdzie.
Jezioro Charzykowskie
Znajdujące się w Zaborskim Parku Krajobrazowym Jezioro Charzykowskie zajmuje powierzchnię ponad 1300 ha. Z racji swojej wielkości stanowi ono nie lada gratkę dla amatorów wodnych atrakcji. Tutaj również mieści się nowoczesny port jachtowy z 3 pływającymi i 2 stałymi pomostami. Młodzież może skorzystać z oferty obozów szkoleniowych, a miłośnicy sportów z radością pokibicują podczas odbywających się w sezonie regat. Wczasowiczom, którym nie wystarczy sama obserwacja, polecamy wybrać się w rejs statkiem pirackim. Wyprawa korsarską fregatą to idealna okazja, by posłuchać szant oraz historii na temat jeziora. Romantyków wysyłamy natomiast na zieloną Wyspę Miłości. Z kolei ci, u których miłość zdążyła już zaowocować, poczują się dobrze na Wyspie Bachorskiej.
Chojnice, Swornegacie i Człuchów
Stęsknionych za cywilizacją odsyłamy do Chojnic – starego miasta, o którym pierwsze wzmianki pochodzą z XII wieku. Do dziś na jego terenie podziwiać można wiele zabytków, w tym mury warowne, baszty (Wronia, Szewska i Kurza Stopa) i XIV wieczną Bramę Człuchowską. W tej ostatniej mieści się Muzeum Historyczno-Etnograficzne otwarte w okresie wakacyjnym codziennie oprócz poniedziałku. Stare miasto zachwyca przytulnym rynkiem, pięknymi kamieniczkami, ratuszem reprezentującym styl neogotycki oraz fontanną z motywem korowodu świętojańskiego. Na pobliskim Placu Kościelnym podziwiać można XVI wieczny kościół p.w. Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny i XIV wieczny Kościół p.w. Ścięcia Św. Jana Chrzciciela.
Około 25 km na północ od Chojnic znajduje się miejscowość Swornegacie, która poza urokami kajakarstwa proponuje kilka atrakcji kulturalnych. Będąc tutaj, na pewno warto odwiedzić Kaszubski Dom Rękodzieła Ludowego pełen dawnych sprzętów gospodarstwa domowego i eksponatów sztuki ludowej.
Kierując się na zachód od Chojnic trafimy do Człuchowa, w którym nadal żywe są opowieści sięgające czasów krzyżackich. Łowcy historii znajdą się w swoim żywiole, zwiedzając ruiny zamku z 46-metrową wieżą i pozostałościami murów. Godnym odwiedzin jest również kościół św. Jakuba wybudowany w latach 1644-47.
Źródła:
BEZPIECZNE WAKACJE – NAJWAŻNIEJSZE ZASADY
Wakacje to przede wszystkim czas zabawy i odpoczynku. Każdy z nas ma swój pomysł i sposób
na spędzenie wolnego czasu. Jedni udają się na rodzinne wyjazdy, inni wybierają wyjazdy zorganizowane. Ważne jednak, by w każdym miejscu pamiętać o bezpieczeństwie i zachowaniu odpowiedniej ostrożności.
W górach
Jednym z największych zagrożeń w górach jest zmieniająca się w szybkim tempie pogoda. Przed każdą górską wycieczką dowiedzmy się, jakie są przewidywane warunki atmosferyczne!
- Zawsze pamiętajmy o naładowanej komórce z numerem GOPR – 601 100 300.
- Najlepiej wyruszajmy już wczesnym rankiem.
- Zaplanujmy trasę, uwzględniając swoje umiejętności, pogodę oraz godzinę zachodu słońca.
- Sprawdźmy, czy na wybranym przez nas szlaku są jakieś schroniska, szałasy, leśniczówki itp., w których można się schronić, jeśli nagle zmieni się pogoda.
- Przed górską wędrówką spakujmy do plecaka mapę.
- Zabierzmy ze sobą: zapasowe skarpetki, czapkę, koszulę lub inne okrycie z długim rękawem, pelerynę, kurtkę lub płaszcz przeciwdeszczowy.
- Pamiętajmy o prowiancie – polecamy produkty z dużą zawartością węglowodanów, np. czekoladę lub baton energetyczny.
- Nie zapominajmy o okularach przeciwsłonecznych.
- Przed wyjściem w góry poinformujmy kogoś, gdzie się wybieramy, jakim szlakiem i o jakiej porze planujemy wrócić.
W razie nagłej zmiany pogody, szukajmy podstawowych oznaczeń szlaku turystycznego. Jest to prostokątny znak – kolorowy pasek, oznaczający kolor szlaku, pomiędzy dwoma białymi paskami. W Polsce mamy 5 kolorów szlaków:
- czerwony - szlak główny dla danych gór, zwykle prowadzi przez najwyższe i najciekawsze szczyty pasma;
- niebieski – trasy dalekobieżne, warto planować nimi wyprawy, gdy nie chcemy schodzić z gór i planujemy nocować w schronisku;
- zielony i żółty – krótkie szlaki, które zwykle krzyżują się z innymi szlakami;
- czarny – krótkie szlaki dojściowe.
Spacer do lasu lub na łąkę
Wchodząc do lasu, poruszajmy się po wydeptanych ścieżkach. Każde miejsce wygląda podobnie, więc łatwo się zgubić, chodząc na przełaj. Jeśli dostrzeżemy dzikie zwierzę, nie zbliżajmy się do niego. Jeśli to ono idzie w naszym kierunku, zatrzymajmy się i poczekajmy lub zróbmy powoli kilka kroków do tyłu. Nie rzucajmy się do ucieczki (zwierzę może ruszyć w pościg), nie patrzmy zwierzęciu w oczy ani nie pokazujmy mu zębów (odczyta to jako przejaw agresji).
- Nie dokarmiajmy dzikich zwierząt! To dla nich niezdrowe.
- Stosujmy preparaty przeciw komarom, kleszczom, szerszeniom oraz osom.
- Nie rozpalajmy ognisk w lesie i jego pobliżu.
- Jeśli zauważymy pożar – dzwońmy po straż pożarną. Nie podchodźmy do ognia.
Nad morzem
Morze to potężny żywioł, z którym trzeba się liczyć. Pamiętajmy zatem o kilku istotnych regułach:
- Kąpmy się tylko w miejscach dozwolonych i pod opieką dorosłych. Jeśli miejsca strzeże ratownik – zawsze stosujmy się do jego poleceń.
- Miejsce na kąpiel musi być bezpieczne. Dlatego nie wolno się kąpać przy śluzach, mostach, budowlach wodnych, portach, zaporach, a także w brudnej wodzie i tam, gdzie są silne wiry i prądy.
- Nigdy nie kąpmy się w rwących rzekach, bo wystarczy poślizgnąć się na kamieniu, żeby porwał nas nurt.Idąc na plażę, nie zapominajmy o kremie z filtrem UV. Ciało nasmarujmy już około 20–30 minut przed wyjściem na słońce, czynność tę powtarzając co 2–3 godziny i po każdym wyjściu z wody.
- Chcąc uchronić się przed udarem, między godziną 11 a 16 ukryjmy się w cieniu.
- Nie zapominajmy o okularach przeciwsłonecznych i lekkim nakryciu głowy.
- Pamiętajmy, by zabrać ze sobą wodę oraz coś do jedzenia.
- Nie wchodźmy do morza podczas burzy, deszczu lub mgły.
- Jeśli długo przebywaliśmy na słońcu – poczekajmy chwilę w cieniu, zanim wejdziemy do wody. Pozwoli nam to uniknąć szoku termicznego.
- Nie pływajmy w pobliżu wodorostów. Zwracajmy uwagę na dno i ukształtowanie zbiornika.
- Pływajmy wyłącznie w obszarze wyznaczonym przez boje.
- Skoki do wody wydają się świetną rozrywką, ale przy odrobinie pecha mogą skończyć się trwałym kalectwem.
- Wybierając się na kajaki, łódki czy rowery wodne, zawsze zakładajmy kapok. Pamiętajmy też, aby nie pływać wieczorem i po zmroku. To niebezpieczne i łatwo zgubić się na wodzie.
Wyprawa rowerowa
- Starajmy się nie podróżować solo.
- Zawsze jeździjmy w kasku.
- Miejmy przy sobie apteczkę.
- Sygnalizujmy ręką kierunek, w którym chcemy jechać.
- Zwalniajmy na krętych drogach.
- Słuchajmy i obserwujmy, czy nie zbliża się do nas inny pojazd, czy nie nadjeżdża pociąg lub tramwaj.
Gdziekolwiek planujemy się wybrać, pamiętajmy o naładowaniu przed wyjściem telefonu lub noszeniu ze sobą przenośnej ładowarki typu power bank – tym bardziej, jeśli planujemy dłuższą wędrówkę, spacer, podróż. Dodatkowo zawsze miejmy w telefonie zapisane numery alarmowe, a także w odpowiedni sposób zapisane numery bliskich osób. Przed imieniem bliskiej osoby powinno znaleźć się słowo „ICE”. Jest to znak dla ratowników medycznych, kogo poinformować w razie wypadku.
TELEFONY ALARMOWE:
- POGOTOWIE RATUNKOWE TEL. 999
- POLICJA TEL. 997
- STRAŻ POŻARNA TEL. 998
Książki na wakacje - wybieramy najciekawsze propozycje.
Lato to idealny czas na nadrabianie najciekawszych książkowych pozycji. Jak wiadomo, lato oznacza również wakacyjne wyjazdy. Czeka Was długa jazda pociągiem? Podróż samochodem w niekończących się korkach? A może przeciwnie – krótki lot samolotem? Nieważne jaki środek transportu wybierzecie, na ratunek przed towarzyszącą podróżom nudą przychodzi książka. To niezastąpiona towarzyszka, która z łatwością umili nawet najdłuższą podróż.
Oczywiście każdy powinien czytać to, co lubi najbardziej. Jeśli jednak jeszcze nie zdecydowaliście, jakie tytuły będą towarzyszyć Wam w te wakacje i po, które ksiażki warto sięgnąć, przeczytajcie moje propozycje. Zapraszam.
„MIKOŁAJEK”
To kultowa już postać towarzysząca dzieciom od pokoleń! Kto nie zna przygód gromadki chłopców, którzy co chwile wpadają w tarapaty. Napisane wyjątkowo dowcipnym językiem krótkie opowieści mogą zachęcić do samodzielnego czytania początkujących czytelników. Wspólne czytanie to szansa, aby rodzice przypomnieli sobie historie Mikołajka, Alcesta, Rufusa, Kleofasa, Ananiasza, Maksencjusza, Joachima, Godfryda, Euzebiusza i Ananiasza.
„Niesamowita natura. Mity i stereotypy”
Wiele jest przekonań co do upodobań i zachowań zwierząt. Czy aby na pewno wszystkie są prawdziwe. Ta książka to świetny przewodnik także dla rodziców, którzy mają okazję zweryfikować swoje poglądy wraz z młodym czytelnikiem. Czy to prawda, że słonie boją się myszy, a niedźwiedź jest postrachem lasu? Na te i inne pytania odpowiedzi znajdziecie w książce. Warto zaglądnąć do pozostałych książek z serii „Niesamowita natura”. „Sztuka przetrwania” opowiada o tym, jak zwierzęta przystosowały się do warunków, w jakich żyją,
a „Zdumiewające przyjaźnie” to przykłady symbiotycznych relacji w królestwie zwierząt, kto z kim się dogaduje i dlaczego.
„Niezłe ziółko”
Pięknie ilustrowana, elegancko wydana książka pachnąca ziołami i ciepłem rodzinnym. Eryk nie miał zbyt wiele okazji do spędzania czasu ze swoją babcią, dlatego ogromnie cieszy się z faktu, że starsza pani zamieszka z nim w jednym domu. Choć książka porusza trudny temat przemijania i straty, wszystko odbywa się z ogromną wrażliwością i delikatnością, tak bardzo potrzebną w chwilach smutku i zadumy. Całość okraszona uroczymi ilustracjami Emilii Dziubak, które sprawiają, że obcowanie z książką to uczta również dla oka. Choć lektura skierowana jest do młodych czytelników, warto, aby przeczytali ją także dorośli.
„Zosia z ulicy Kociej”
Seria Agnieszki Tyszki pt. Zosia z Ulicy Kociej jest już zapewne znana niektórym małym pożeraczom książek. Niespełna dwa miesiące temu światło dzienne ujrzał kolejny tom cyklu wydawanego przez Naszą Księgarnię. W życiu rezolutnej dziewczynki szykują się poważne zmiany. Nie tylko znacznie powiększy jej się rodzina, ale wreszcie przekona się, co oznacza tak często używane przez dorosłych sformułowanie „brać sprawy w swoje ręce”.
„Mysia Wieża”
Akcja powieści rozgrywa się w Kruszwicy, nad jeziorem Gopło. Igor - jeden z bohaterów to syn archeologa, który pasjonuje się tą dziedziną nauki. Hanka - dziewczynka, pragnąca grać w piłkę w męskiej drużynie. Oboje spotykają się na wakacjach i rozpoczynają prawdziwie magiczną przygodę z historią i archeologią w tle. W książce znajdziecie sporo nawiązań do legend i mistrzowsko nakreślone sylwetki głównych bohaterów. Fantastycznym pomysłem było poprowadzenie narracji dwóch perspektyw - Hanki i Igora. Są to zupełnie różne osoby i na tę samą rzecz patrzą kompletnie inaczej.
„Podróż na koniec świata” N. Gannon
Opowieść toczy się w różnych wymiarach przeskakując między teraźniejszością i przeszłością. Przygody bohaterów bywają niebezpieczne, a niekiedy też bardzo przyjemne. Archer bardzo chce zostać podróżnikiem, jak jego dziadkowie. I choć mama się temu sprzeciwia, chłopiec nie może powstrzymać swojej pasji do przygód. Wraz z przyjaciółmi rozpoczynają przygodę życia.
Letnie dni i wieczory dają nam najlepsze okazje do nadrobienia zaległości w czytaniu. Choć książki towarzyszą nam przez cały rok, nie zawsze mamy czas po nie sięgnąć. Dzięki wakacjom możemy się jednak pogrążyć w lekturze bez wyrzutów sumienia. Książki dziecięce i młodzieżowe są więc idealną propozycję na leniwe letnie dni. Lekka i przyjemna lektura pozwoli bowiem choć na chwilę zapomnieć o panującym na zewnątrz upale.
BIBLIOTEKA SZKOLNA POLECA.
Książka towarzyszy człowiekowi od najmłodszych lat. Mówi się, że otwiera nam okno na świat. Książki poszerzają słownictwo, rozwijają zainteresowania, pobudzają wyobraźnię, powodują przeżywanie czytanych treść, czego nie może zapewnić w takim stopniu telewizja, komputer czy inne współczesne medium.
Wiek XXI stwarza nieograniczone możliwości obcowania z literaturą. Zapraszamy Was w niezwykłą podróż do miejsc, w których książki
się wypożycza, ogląda, kupuje i przytula.
Prezentujemy Sopotekę, filię Miejskiej Biblioteki Publicznej im. J. Wybickiego w Sopocie.
Sopoteka to galeria kultury multimedialnej, dostosowana do potrzeb mieszkańców i odwiedzających
w każdym wieku i o różnorodnych potrzebach. To miejsce, w którym przenikają się kultura i rozrywka, klasyczne czytelnictwo z nowoczesnymi formami nauki i samorozwoju. W zbiorach Sopoteki znaleźć można: literaturę beletrystyczną (także w jęz. angielskim), literaturę popularnonaukową ze wszystkich dziedzin wiedzy, literaturę młodzieżową, audiotekę – książki do słuchania dla dorosłych, bogatą ofertę czasopism (m.in. czasopisma komputerowe, muzyczne), płyty winylowe oraz CD (możliwość odsłuchania na miejscu), konsole: Playstation 4, Playstation 3, XBOX 360 (mnóstwo gier do wyboru, gry planszowe (możliwość grania na miejscu!), kącik dla dzieci, tablety iPad, strefa koszy plażowych(miejsca do pracy indywidualnej, 12 stanowisk komputerowych).
Sopoteka to nowe miejsce do spotkań, odpoczynku i obcowania z kulturą w przystępny sposób.
DWORZEC W RUMI "STACJA KULTURA"
W wyniku przebudowy modernistycznego budynku rumskiego dworca zorganizowano w obiekcie nowoczesną bibliotekę o wystroju nawiązującym
do symboliki kolejowej: wnętrze jest wymalowane w czerwono-czarne barwy przypominające sposób malowania starych lokomotyw, a w centralnym miejscu umieszczono zegar przypominający zegar stacyjny. W Stacji Kultura
są wypożyczalnie książek dla dzieci i dorosłych, czytelnia, komputery z dostępem do internetu, audiobooki, a także galeria oraz sala konferencyjna i pracownie plastyczne.
W polskiej księgarni, jak w domu
Na pierwszym piętrze Pasażu Grunwaldzkiego we Wrocławiu powstała pierwsza w mieście, a zarazem druga w Polsce Księgarnia „Autorska”. Idea „Autorskich” księgarni została zainicjowana przez Społeczny Instytut Wydawniczy Znak. Każda z nich wyróżnia się nietypową aranżacją przypominającą mieszkanie.
Będąc w księgarni, można poczytać książkę na wygodnej sofie w salonie, przy kuchennym stole, czy w sypialni z łóżkiem wypełnionym książkami. W projekcie przewidziano też miejsce, w którym można samodzielnie zaparzyć sobie kawę,
a nawet podgrzać jedzenie.
To dom, w którym można zatrzymać się na chwilę i popijając kawę, poczytać ciekawą książkę. Miejsce wyróżnia się na tle "zwykłych" księgarni niezwykłą atmosferą wykreowaną poprzez wyjątkowy i nieszablonowy wystrój.
P R Z Y T U L Ę K S I Ą Ż K Ę
Drewno, cegła i widok na jezioro. Restauracja "Między wierszami" w Ełku to przykład eklektycznej aranżacji, której celem jest jedno: "chcę być przytulna".
W restauracji na Mazurach trudno też uciec od cegły. Wszystko wokół przypomina bowiem o pruskiej historii tego miasta, której jednym z symboli jest czerwona cegła
i dachówka.
Wisienką na torcie jest specjalny kącik dla dzieci, w którym można znaleźć
półeczki z kolorowymi książeczkami.
Księgarnie na miarę XXI wieku
Księgarnia zaprojektowanej przez studio XL-Muse z Chin
Tunel wykonany z półek na książki unosi się nad czarną podłogą, której zadaniem jest ewokowanie wody. Czytelnia jest jakby opleciona organicznymi strukturami ciągnącymi się od podłogi aż do sufitu. U szczytu tunelu znajduje się zygzakowaty pas kryjący w sobie źródła światła. W momencie włączenia świateł odbija się on w podłodze i tworzy obraz lekko nieregularnej rzeki. Zobaczcie sami. Czyż nie zapiera dech w piersiach!
Równie pomysłowa jest czytelnia.
Z kolei pokój dziecięcy to półki o kształcie różnych figur geometrycznych pomalowane w żywe kolory.
Sufit pokoju ma formę rozgwieżdżonego nieba.
W regionie Zheijang w Chinach powstała kolejna niezwykła księgarnia projektu XL-Muse ,
dla miłośników książek i pięknych wnętrz.
Księgarnię Zhongshuge usytuowana jest w galerii handlowej. Oddziela ją zwykła szklana witryna, pokryta tekstem w różnych językach. Po jej przekroczeniu zwykły śmiertelnik znajduje się w czytelniczym raju - niezwykłej przestrzeni, pełnej książek i zadziwiających architektonicznych rozwiązań. Wnętrze swoimi rozmiarami zapiera dech w piersiach.
100 metrów kwadratowych powierzchni optycznie powiększają liczne lustra, umieszczone nawet na suficie. Obejrzyjcie sami.
Tuż przy wejściu znajduje się biała przestrzeń z okrągłymi kolumnami, w które wmontowane są półki na książki. Nieregularne rozmieszczenie kolumn ma przypominać drzewa rosnące w lesie, a lustro z sufitu sprawia, że wydają się dwa razy wyższe niż są w rzeczywistości.
W głębi księgarni Zhongshuge znajduje się owalne pomieszczenie zwane "teatrem czytania", w którym można usiąść na wygodnych siedziskach i w spokoju poprzeglądać ofertę księgarni. Lustro umieszczone na suficie sprawia, że wydaje się jeszcze większe, a oferta sklepu jeszcze bogatsza.
To niezwykłe pomieszczenie to pokój przeznaczony specjalnie dla najmłodszych klientów księgarni Zhongshuge.
Biblioteka Grafit
Biblioteka Grafit jest jedną z filii Miejskiej Biblioteki Publicznej we Wrocławiu. Na jej potrzeby zaadaptowano przestrzeń byłej hali kupieckiej w Centrum Biznesu Grafit.
Biblioteka została zorganizowana poprzez czytelne strefowanie przestrzeni przy jednoczesnym zachowaniu jej otwartego charakteru. W projekcie duży nacisk położono na wykorzystanie przestrzeni czytelniczej. Dzięki temu zmienia się sposób korzystania z biblioteki, która staje się bardzo atrakcyjną przestrzenią do spędzania czasu i organizacji spotkań, a nie jedynie magazynem książek.
Kahawa - Kawa i Książka - Polska Architektura XXL 2017 Wielkopolska
Kawiarnia, czytelnia, księgarnia i palarnia kawy w jednym powstała w lokalu zaadoptowanym po barze mlecznym. Pomysł stworzenia miejsca odpowiadającego na różne potrzeby wielbicieli książek i kawoszy był wynikiem połączenia zawodowych pasji (księgarskich) i egzotycznego (afrykańskiego) dzieciństwa właścicieli. Lokal podzielono na trzy strefy czytelnie ilustrujące ten wielofunkcyjny zamysł.
Pierwsza – od frontu, z wysokim betonowym sufitem – to przestrzeń z barem, częścią kawiarnianą oraz audytorium z księgarnią. Wysokie hokery z jasnego drewna przy długim parapecie pod oknem, wygodne fotele – odrestaurowane modele 366 projektu Józefa Chierowskiego - przy niskich stolikach, wreszcie miękkie poduszki na schodach drewnianego audytorium – definiują kolejno różne możliwe sposoby użytkowania tej przestrzeni, – w której można zagrzać miejsce na chwilę, na dłużej albo też na całkiem długo.
Drugą strefę – w głębi lokalu – tworzy przestrzeń wspólnego stołu z tapicerowanymi krzesłami, która nie tylko zaprasza do gromadnego biesiadowania, ale także do robienia rzeczy razem podczas warsztatów. Przejście do tej części czuć także pod stopami – oryginalne lastryko (gdzieniegdzie tylko łatane nowymi elementami) definiujące strefę frontalną, ustępuje tutaj miejsca oryginalnej podłodze z drewna tekowego (podobnie – tylko tam, gdzie było to niezbędne, uzupełnionej nowymi jesionowymi deskami).
Trzecia strefa znajduje się za przeszkloną ścianką, przez którą można zza stołu zajrzeć do samego serca KaHawy. To tutaj wypalana jest i pakowana kawa. Tłem dla lśniącego czarnego pieca są białe, częściowo skute do gołej cegły ściany.
Ta tendencja do odkrywania oryginalnych warstw i faktur, zachowania tego, co najpiękniejsze w ciekawej geometrii ścian i podłóg stanowiła generalną logikę projektu. Oszczędne, nienarzucające się kolory, naturalne materiały i dużo światła – wszystko to stanowi ramę, w której naprawdę żywe barwy pojawiają się wraz z roślinami w doniczkach, książkami i ich kawolubnymi czytelnikami.
\